|
Liefde voor paarden
Dressuurgrootmeester Nuno Oliveira deed ooit de prachtige uitspraak 'Laat liefde en verantwoordelijkheidsgevoel jegens het paard al uw handelingen bepalen.' Ik vind dit een prachtige leidraad voor het werken met paarden, ongeacht welk doel je nastreeft.
Uiteindelijk is het liefde voor paarden die ons drijft tot het omgaan met paarden.
En er is weinig zo krachtig als liefde om ons te helpen het geduld, het begrip en de toewijding op te brengen die paarden van ons nodig hebben als wij met ze omgaan.
Helaas is liefde een emotie die lang niet altijd op de voorgrond staat in de dagelijkse omgang met paarden. De oorspronkelijke liefde voor en affiniteit met paarden raakt nogal eens vertroebeld door bijvoorbeeld prestatiedrang of sociale status. Het paard als individu en de relatie onderling worden dan ondergeschikt gemaakt aan het nastreven van de doelen van de eigenaar.
Dit is een ontwikkeling die Paardenpartner niet nastreeft. Het is mijn vaste overtuiging dat:
- Liefde voor paarden in het algemeen begint met het erkennen van de waarde van het individu: ieder paard is er één en heeft het recht erkent te worden in zijn kwaliteiten en aandachtspunten
- Paarden ons veel meer te bieden hebben wanneer zij als volwaardige samenwerkingspartner behandeld worden
- Er geen sprake van harmonie kan zijn zonder wederkerigheid; harmonie is niet hetzelfde als dominantie, beheersing of controle
Daarom plaatst paardenpartner de relatie tussen mens en paard boven het behalen van doelen. Anders gezegd: ik stem de doelen af op paard en ruiter, in plaats van andersom. Ik ga er van uit dat je een paard hebt omdat je er plezier aan wilt beleven; de tijd dat we paarden nodig hadden om in ons levensonderhoud te kunnen voorzien is immers voorbij. En een paard onderhouden kost aardig wat geld, dus zoiets duurs en onnodigs kan je dan maar beter wat plezier bezorgen.
Plezier heb je pas als je iets doet dat bij je past. Dat geldt voor ons, maar voor paarden evengoed. Hou je dus van je paard en vind je jullie band belangrijk, dan is het zaak om doelen te vinden die zowel bij jou als je paard passen. Paardenpartner kan je hierbij helpen.
Liefde voor paarden....hoe ziet dat er nou uit?
Het is natuurlijk een mooie term, liefde voor paarden. Maar hoe ziet dat er in de praktijk nu uit? Er zijn natuurlijk honderden voorbeelden te geven, maar een van de belangrijkste dingen is denk ik de bereidheid de zaken ook eens vanuit je paard zijn perspektief te bekijken en te luisteren naar wat hij je te vertellen heeft. Want pas als je kunt luisteren, kun je communiceren. En pas als je met elkaar communiceert kunt je een band opbouwen. En om met een dier te kunnen communiceren dat zo van ons verschilt, zullen we ons in moeten leven in zijn belevingswereld.
Ik denk dat wij dit als mensen lang niet vaak genoeg doen. Hoe vaak staan we stil bij wat een paard ergens van vindt? Wat het te winnen heeft bij samenwerken met ons? Of het wel begrijpt wat we ervan willen (en waarom)? Hoe vaak gebruiken we onze gave voor interpretatie om vanuit het paard te denken, in plaats van erover of ervoor?
Als wij de denkende helft zijn in het partnerschap, dan laten we een enrome kracht liggen als we vergeten met het paard mee te denken. Is dat niet juist het beste dat wij als diersoort in deze vreemde samenwerking te bieden hebben? We zijn niet super sterk of snel. Onze zintuigen zijn ook niet echt geweldig. Maar we hebben een verstand met bijna onbeperkte mogelijkheden en - als het goed is - een welwillende, liefdevolle houding als het op onze paarden aankomt. Genoeg mogelijkheden dus om wat 'paards' te leren spreken en te verstaan voordat we het paard onze taal gaan leren.
Mijn instructrice Miranda zei het heel mooi toen ze opmerkte: Wij mensen mogen allerlei theorieen en methoden verzinnen - zolang we ze maar toetsen aan het paard. Want hoe slim we ook zijn, als we een partnerschap met paarden willen, is er maar één expert die alles weet: het paard!
Wat vreemd toch eigenlijk, dat we de expert in huis hebben, en er maar zo weinig naar luisteren!
Goed, luisteren naar je paard dus. Natuurlijk gaat dat niet zonder vallen of opstaan. Het paard verschilt namelijk in heel veel opzichten behoorlijk van onszelf. Maar bekijk het positief, dat maakt de ontdekkingstocht des te interessanter!
En als je je vergist, vergis je dan in het voordeel van je paard. Geef je paard het voordeel van de twijfel als het op zaken aankomt die kennelijk belangrijk voor hem zijn. Best kans dat je misschien een keer iets aan de 'softe' kant bent, maar beter dat dan de vertrouwensband tussen jou en je paard beschadigen. Er zijn maar weinig gevolgen van een te toegeeflijke houding die niet met standvastigheid en duidelijkheid snel kunnen verbeteren tussen jou en je paard. En het zal je wellicht verbazen wat een beetje geven en nemen kan verbeteren aan de houding van je paard!
Onthoud verder: zo weinig als mogelijk, zo veel als nodig. Dat geldt voor de intensiteit van je hulpen maar ook voor de manier waarop je een paard corrigeert. Ik zal niet beweren dat het nooit nodig zal zijn je paard ferm terecht te wijzen, maar doe het zo zacht als het kan maar wel zo ferm als nodig is. Dat is een taal die ieder paard verstaat.
En last but not least: ken en respecteer je paard. Leer je paard kennen en erken zijn kwaliteiten, zwakheden, voorkeuren en misprijzen. Vraag hem niet iets te zijn wat hij niet is, daarmee doe je afbreuk aan zijn wezen. In tegenstelling tot mensen zijn paarden niet in staat af te dingen op hun integriteit: ze zijn wie en wat ze zijn en dat is in mijn ogen een van hun mooiste kwaliteiten. Als je je paard neemt zoals hij is, betoon je hem onvoorwaardelijke liefde. Dat is het mooiste cadeau dat je wie dan ook kan geven - en je kan er van op aan dat je het van je paard terug zult krijgen.
Ga maar na: als iemand die je na staat, eigenlijk alleen maar bezig is je te veranderen, dan voelt dat eigenlijk helemaal niet fijn. Je voelt dan wel wat er aan de hand is: de ander houdt hij eenvoudigweg niet van je. Hooguit van de persoon die je zou kunnen worden, als je maar niet zou zijn zoals je nu eenmaal bent. Dat is best een waardeloze vervanging van echte liefde, vind je niet?
De kunst is daarom je paard zich te laten ontwikkelen zonder afbreuk te doen aan zijn aard.
Pas dan kan je toewerken aan het in mijn ogen ultieme doel: twee wezens die samen willen doen wat zij samen kunnen bereiken.
|